استرالیا بهتر است یا کانادا [مقایسه مهاجرت به استرالیا یا کانادا]

کانادا و استرالیا، دو مقصد پرطرفدار برای افرادی هستند که به قصد تحصیل، سرمایه گذاری یا اشتغال (اسکیل ورکر) برای مهاجرت به آنها برنامه ریزی می‌کنند. با نگاهی دقیق‌تر به عواملی همچون شرایط شهروندی، هزینه‌های زندگی، جمعیت، اقتصاد و جذابیت فرهنگی، تصویر واضح‌تری از انتخاب بهترین مقصد مهاجرتی، یعنی استرالیا یا کانادا، به دست می‌آید.

برای بررسی بهترین مقصد مهاجرت، لازم است با مقایسه مهاجرت به استرالیا یا کانادا، مزایا و معایب زندگی و کار در این دو کشور را  تحلیل کنیم. در ابن مقاله از رانیکا، با تمرکز بر عوامل کلیدی و شرایط مختلف، تفاوت‌های اصلی و شرایط این دو کشور برای پذیرش مهاجر را مقایسه می‌نماییم تا جوانب کار را بسنجید و بهترین تصمیم را بگیرید.

فرآیند مهاجرت به استرالیا یا کانادا

مهاجرت به استرالیا یا کانادا نقاط مشترک زیادی دارد. تفاوت‌های سیاست گذاری، اجتماعی و اقتصادی غالب در این دو کشور سبب ایجاد نیازهای مختلف و در نتیجه شرایط متنوع برای پذیرش مهاجر می‌شوند. پیش از انتخاب کشور موردنظر برای مهاجرت بایستی به نکاتی که مربوط به ادامه حرفه و زندگی در کشور موردنظر، تمکن مالی برای امرار معاش و برخورداری از خدمات عمومی هستند، دقت داشته باشید.

کانادا مسیرهای متعددی برای اخذ اقامت دائم ارائه می‌دهد که یکی از شناخته‌شده‌ترین آن‌ها، سیستم اکسپرس انتری (Express Entry) است. این سیستم درخواست‌های سه برنامه مهاجرتی اصلی را مدیریت می‌کند: برنامه کارگران ماهر فدرال، برنامه مشاغل فنی فدرال و کلاس تجربه کانادایی.

متقاضیان با ایجاد پروفایل آنلاین، اطلاعاتی نظیر مهارت‌ها، تجربه کاری، تحصیلات و مهارت‌های زبانی خود را ثبت می‌کنند. این پروفایل‌ها با استفاده از سیستم جامع امتیازدهی (CRS) رتبه‌بندی می‌شوند و افرادی که امتیاز بالاتری کسب کنند، دعوت‌نامه‌ای برای درخواست اقامت دائم (ITA) دریافت خواهند نمود. این فرآیند معمولاً از زمان ارسال پروفایل تا دریافت دعوت‌نامه بین چند ماه الی یک سال به طول می‌انجامد ولی همیشه این امکان وجود دارد که مدت بیشتری طول بکشد.

علاوه بر این، کانادا برنامه‌های نامزد استانی (PNP) را دارد که به استان‌ها و نواحی اجازه می‌دهد افراد را بر اساس نیازهای بازار کار محلی خود معرفی کنند. متقاضیان می‌توانند به‌صورت مستقیم به یک استان یا از طریق سیستم ورود سریع اقدام کنند. امکان اسپانسرشیپ خانوادگی هم وجود دارد که به شهروندان و ساکنان دائم کانادا اجازه می‌دهد تا اعضای خانواده خود را اسپانسر کرده و به کانادا بیاورند.

استرالیا نیز برنامه‌های مهاجرتی متنوعی دارد که برنامه مهاجرت ماهر عمومی (GSM) یکی از اصلی‌ترین روش‌ها برای کارگران ماهر محسوب می‌شود. در این برنامه، ویزاهایی مانند ویزای مستقل ماهر (ساب‌کلاس ۱۸۹) و ویزای نامزد ماهر (ساب‌کلاس ۱۹۰) بر اساس سیستم امتیازدهی هستند و عواملی نظیر سن، تحصیلات، تجربه کاری و مهارت‌های زبان انگلیسی را ارزیابی می‌کنند. متقاضیان با ارسال اظهار علاقه (EOI) از طریق سیستم SkillSelect، در صورت کسب امتیاز کافی، ممکن است برای درخواست ویزا دعوت شوند.

استرالیا ویزاهای اسپانسری کارفرمایی مانند ویزای کمبود مهارت‌های موقت (TSS) (ساب‌کلاس ۴۸۲) را ارائه می‌دهد که در آن کارفرمایان می‌توانند برای رفع کمبود نیروی کار، کارگران ماهر را اسپانسر کنند. امکان مهاجرت خانوادگی نیز وجود دارد که به شهروندان و ساکنان دائم استرالیا اجازه می‌دهد تا اعضای خانواده خود را اسپانسر کنند. زمان پردازش ویزاهای استرالیایی بسته به نوع ویزا و شرایط متفاوت خواهد بود.

 

انواع ویزای مهاجرت به استرالیا

ویزای توریستی (زیر کلاس ۶۰۰): به افراد اجازه می‌دهد تا به منظور گردشگری یا دیدار خانواده و دوستان، تا حداکثر ۱۲ ماه در استرالیا اقامت داشته باشند.

ویزای کار حین تعطیلات (زیر کلاس ۴۱۷): برای جوانان (معمولاً ۱۸ تا 30 سال برای برخی کشورها) که می‌خواهند تعطیلات خود را در استرالیا بگذرانند و به صورت موقت کار کنند، صادر می‌شود و مدت اقامت آن تا یک سال است.

ویزای تحصیلی (زیر کلاس ۵۰۰): به دانشجویان بین‌المللی این امکان را می‌دهد که به صورت تمام‌وقت در یک موسسه آموزشی معتبر در استرالیا تحصیل کنند.

ویزای کمبود مهارت موقت (TSS) (زیر کلاس ۴۸۲): به کارفرمایان اجازه می‌دهد تا از کارگران ماهر خارجی برای جبران کمبود نیروی کار در استرالیا به صورت موقت استفاده کنند.

ویزای اسکیل ورکر یا کارکنان ماهر (زیر کلاس 189): این ویزا که بر اساس امتیازدهی به مهارت‌ها اعطا می‌شود، به کارگران ماهری که توسط کارفرما، ایالت یا اعضای خانواده حمایت نشده‌اند، اقامت دائم را اعطا می‌کند.

ویزای شریک (زیر کلاس‌های ۸۲۰ و ۸۰۱): این ویزا به همسران یا شریک‌های قانونی مهاجران و شهروندان استرالیایی، مقیمان دائم استرالیا یا شهروندان واجد شرایط نیوزیلند اجازه می‌دهد که در استرالیا زندگی کنند. ویزاهای 802 و 101 نیز برای همراه بردن فرزندان زیر 18 سال اعطا می‌گردند.

انواع ویزای مهاجرت به کانادا

کانادا انواع مختلفی از ویزاها را برای متقاضیان ارائه می‌دهد که به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: ویزاهای اقامت موقت و ویزاهای اقامت دائم.

۱. ویزاهای اقامت موقت

این ویزاها برای افرادی صادر می‌شوند که قصد دارند برای مدت محدودی در کانادا اقامت داشته باشند. انواع اصلی این ویزاها عبارت‌اند از:

ویزای توریستی (Visitor Visa): برای افرادی که قصد بازدید از کانادا به منظور گردشگری، دیدار با خانواده یا شرکت در کنفرانس‌ها را دارند. این ویزا معمولاً به صورت مولتیپل صادر می‌شود که به دارنده اجازه می‌دهد در هر بار ورود تا ۶ ماه در کانادا بماند.

سوپر ویزا (Super Visa): مختص والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های شهروندان یا مقیمان دائم کانادا است که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا ۲ سال متوالی در کانادا اقامت داشته باشند.

ویزای تحصیلی (Study Permit): برای دانشجویانی که قصد تحصیل در مؤسسات آموزشی معتبر کانادا را دارند. این ویزا به مدت دوره تحصیل به علاوه ۹۰ روز اعتبار دارد.

ویزای کار (Work Permit): برای افرادی که پیشنهاد شغلی از یک کارفرمای کانادایی دریافت کرده‌اند و قصد کار در کانادا را دارند. مدت اعتبار این ویزا بسته به قرارداد کاری متفاوت است.

 

۲. ویزاهای اقامت دائم:

این ویزاها برای افرادی صادر می‌شوند که قصد دارند به طور دائم در کانادا زندگی کنند. انواع اصلی این ویزاها عبارت‌اند از:

برنامه اکسپرس اینتری (Express Entry): سیستمی برای مدیریت درخواست‌های مهاجرتی کارگران ماهر از طریق سه برنامه: برنامه نیروی کار ماهر فدرال (FSWP)، برنامه نیروی کار فنی فدرال (FSTP) و کلاس تجربه کانادایی (CEC).

برنامه‌های نامزدی استانی (PNP): استان‌های کانادا می‌توانند بر اساس نیازهای بازار کار خود، متقاضیان را برای اقامت دائم معرفی کنند.

برنامه خوداشتغالی (Self-employed Persons Program): برای افرادی که در زمینه‌های فرهنگی، هنری یا ورزشی تجربه و توانایی دارند و می‌توانند به اقتصاد کانادا کمک کنند.

برنامه استارت‌آپ (Start-up Visa): برای کارآفرینانی که ایده‌های نوآورانه دارند و می‌توانند کسب‌وکار جدیدی در کانادا راه‌اندازی کنند.

اسپانسرشیپ خانوادگی (Family Sponsorship): شهروندان یا مقیمان دائم کانادا می‌توانند اعضای خانواده خود را برای اقامت دائم در کانادا اسپانسر کنند.

مهاجرت و اقامت دائم در کانادا مزایای بسیاری دارد. اول از همه، کانادا یکی از مهاجرپذیرترین کشورهای جهان بوده و فرصت‌های کار و تحصیل در کانادا برای ایرانیان جذابیت بالایی دارند. در سال 2023 تخمین زده شد که طی دهه اخیر، تعداد افراد متولد ایران که به کانادا مهاجرت کرده‌اند به بیش از 70 هزار نفر برسد.

این کشور اغلب به‌عنوان یکی از چندفرهنگی‌ترین کشورهای جهان شناخته می‌شود. این بدان معناست که مردم از سراسر دنیا می‌توانند در کانادا فرصتی برای استقرار و ادامه زندگی حرفه‌ای داشته باشند. علاوه بر این، کانادا دارای اقتصاد قوی و کیفیت زندگی بالاست. چه به‌دنبال اشتغال یا تحصیل باشید و چه بخواهید کسب‌وکار خود را راه‌اندازی کنید، در کانادا شانس موفقیت خواهید داشت. کانادا فرصت‌های خیلی خوبی نیز در حوزه سلامت و آموزش ارائه می‌دهد.

از طرف دیگر، اقامت دائم در استرالیا در مقایسه با کانادا محبوبیت کمتری دارد. در گزارش ABS، تعداد ایرانی‎‌هایی که در دهه اخیر روانه استرالیا شده‌اند، چیزی حدود 58 هزار نفر اعلام می‌شود.

استرالیا سیاست‌های مهاجرتی سخت‌گیرانه‌ای دارد که معمولاً به‌سختی می‌توان واجد شرایط آن‌ها شد. اگر قصد مهاجرت به استرالیا را دارید، باید تمکن مالی مناسبی داشته و آماده رویارویی با چالش‌های اقتصادی را داشته باشید. گزارش‌ها نشان می‌دهند که میانگین حقوق در استرالیا بالاتر از بسیاری از کشورهای دیگر است، که این موضوع می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی زندگی شما را در استرالیا تأمین کند. در بخش هزینه های زندگی بعد از مهاجرت به استرالیا یا کانادا، دقیق‌تر به این مقوله خواهیم پرداخت.

بیشتر بخوانید:اهمیت امتیاز شریک زندگی در اخذ ویزاهای مهارتی استرالیا

 مقایسه زمان پروسه پذیرش ویزای استرالیا یا کانادا

زمان پردازش ویزاهای مختلف در کانادا و استرالیا بسته به نوع ویزا، حجم درخواست‌ها و شرایط فردی متقاضی متفاوت است. در ادامه، زمان‌های تقریبی پردازش برای ویزاهای توریستی، تحصیلی، اسکیل ورکر، اقامت دائم و همسر در هر دو کشور ارائه شده است. توجه داشته باشید که این زمان‌ها تقریبی هستند و ممکن است بسته به شرایط فردی، حجم درخواست‌ها و تغییرات سیاست‌های مهاجرتی متغیر باشند. برای کسب اطلاعات دقیق‌تر و ارزیابی شرایط مهاجرت به استرالیا یا کانادا، با کارشناسان رانیکا تماس حاصل فرمایید.

کانادا

• ویزای توریستی: معمولاً بین ۲۰ تا ۵۰ هفته.
• ویزای تحصیلی: به‌طور متوسط حدود ۱۰ هفته.
• ویزای اسکیل ورکر (نیروی کار ماهر): معمولاً حدود ۶ ماه.
• اقامت دائم: بسته به برنامه مهاجرتی انتخابی، زمان پردازش متفاوت است؛ برای مثال، برنامه استارتاپ حدود ۳۸ ماه زمان می‌برد.
• ویزای همسر: بین ۱۲ تا ۲۴ ماه.

استرالیا

• ویزای توریستی: معمولاً بین ۲۰ تا ۳۷ روز.
• ویزای تحصیلی: به‌طور متوسط بین ۴ تا ۶ هفته.
• ویزای اسکیل ورکر (نیروی کار ماهر): بسته به نوع ویزا، زمان پردازش متفاوت است؛ برای مثال، ویزای ساب‌کلاس ۱۸۹ ممکن است بین ۶ تا ۸ ماه طول بکشد.
• اقامت دائم: زمان پردازش بسته به برنامه مهاجرتی انتخابی متفاوت است؛ مثلا ویزای ساب‌کلاس ۱۹۰ ممکن است بین ۶ تا ۸ ماه زمان ببرد.
• ویزای همسر: بین ۱۲ تا ۱۸ ماه.

بیشتر بخوانید:مدارک مورد نیاز جهت اخذ ویزاهای مهارتی استرالیا

مقایسه مهاجرت به استرالیا یا کانادا: معیارهای پذیرش

مهاجرت به استرالیا یا کانادا، دو مقصد محبوب برای افرادی است که به دنبال فرصت‌های جدید هستند. هر دو کشور سیستم‌های مهاجرتی مبتنی بر امتیازدهی دارند که متقاضیان را بر اساس معیارهایی مانند سن، تحصیلات، تجربه کاری و مهارت‌های زبانی ارزیابی می‌کنند.

برنامه نیروی کار ماهر فدرال کانادا از متقاضیان می‌خواهد حداقل یک سال تجربه کاری تمام‌وقت در مشاغل ماهر داشته باشند. کانادا تجربه کاری ماهر را به‌عنوان هر شغلی در سطوح TEER 0، 1، 2 یا 3 در طبقه‌بندی ملی مشاغل (NOC) تعریف می‌کند.

برنامه کارکنان مستقل ماهر استرالیا نیز از متقاضیان درخواست می‌کند که ثابت کنند صلاحیت کار در یکی از مشاغل واجد شرایط این برنامه را دارند. اداره مهاجرت استرالیا فهرستی از مشاغل مستقل ماهر را ارائه می‌دهد که نشان‌دهنده تمامی مشاغل واجد شرایط این برنامه است. برای واجد شرایط بودن، متقاضی باید با مرجع ارزیابی مربوطه (که در فهرست ذکر شده است) مشورت کرده و تأییدیه‌ای دریافت کند که نشان دهد واجد شرایط انجام آن حرفه در استرالیاست. اگر شغل فرد در فهرست موجود نباشد یا متقاضی با مرجع ارزیابی مشورت نکرده باشد، واجد شرایط شرکت در این برنامه نخواهد بود.

رویه‌های ثبت درخواست

کانادا

برنامه نیروی کار ماهر فدرال (FSW) کانادا در سیستم مهاجرتی اکسپرس انتری قرار دارد که درخواست‌های مهاجرت را به‌صورت الکترونیکی مدیریت می‌کند. متقاضیانی که حداقل ۶۷ امتیاز را کسب کرده‌اند، باید پروفایل اکسپرس انتری خود را از طریق پورتال آنلاین مهاجرت ایجاد کنند. این پروفایل به‌عنوان ابراز علاقه مندی (EOI) عمل کرده و نشان‌دهنده علاقه متقاضی به مهاجرت به کانادا است.

پس از ایجاد پروفایل اکسپرس انتری، به متقاضی امتیازی به نام امتیاز سیستم جامع رتبه‌بندی (CRS) اختصاص داده می‌شود. توجه داشته باشید که امتیاز CRS یک سیستم امتیازدهی مجزا از شبکه امتیازدهی سنجش بوده و از ۱۲۰۰ امتیاز تشکیل شده است. پروفایل اکسپرس انتری تا ۱۲ ماه اعتبار دارد؛ در صورتی که متقاضی طی این مدت انتخاب نشود، باید آن را دوباره ارسال کند.

تقریباً هر دو هفته، دولت کانادا یک قرعه‌کشی اکسپرس انتری برگزار می‌کند و از متقاضیانی که بالاترین امتیاز CRS را دارند، دعوت می‌کند تا درخواست رسمی برای اقامت دائم ارائه دهند. اگر درخواست موفقیت‌آمیز باشد، متقاضی و تمامی اعضای خانواده همراه، اقامت دائم دریافت می‌کنند.

استرالیا

رویه درخواست برای برنامه ویزای مستقل ماهر استرالیا مشابه سیستم اکسپرس انتری کانادا است. ابتدا، متقاضیانی که حداقل ۶۰ امتیاز دارند، باید از طریق سیستم آنلاین استرالیا به نام SkillSelect، ابراز علاقه (EOI) خود را ارسال کنند. برخلاف کانادا، استرالیا سیستم امتیازدهی ثانویه ندارد و صرفاً از شبکه امتیازدهی واجد شرایط بودن برای رتبه‌بندی متقاضیان استفاده می‌کند.

اداره مهاجرت استرالیا تقریباً دو بار در ماه دعوت‌نامه صادر می‌کند و متقاضیانی که بالاترین رتبه EOI را دارند، دعوت‌نامه دریافت می‌کنند. در صورت تساوی امتیازات، اولویت با متقاضی‌ای است که پروفایل خود را زودتر ارسال کرده باشد. EOIهای SkillSelect تا ۲ سال معتبر هستند و اگر طی این مدت دعوت‌نامه‌ای دریافت نشود، منقضی خواهد شد.

شایان ذکر است که برنامه مهارت‌های مستقل استرالیا هر ساله سقف مشخصی برای هر شغل واجد شرایط تعیین می‌کند. چنانچه سهمیه یک شغل تکمیل شود، تا سال بعد در آن شغل دعوت‌نامه‌ای صادر نخواهد شد. پس از دریافت دعوت‌نامه، متقاضی ۶۰ روز فرصت دارد تا درخواست رسمی برای اقامت دائم استرالیا ارائه دهد. در صورت موفقیت، متقاضی و اعضای خانواده همراه، از جمله شریک زندگی و فرزندان، وضعیت اقامت دائم دریافت می‌کنند.

معیارهای پذیرش برای اعضای خانواده در ویزای PR استرالیا یا کانادا

برنامه‌های مهاجرت به کانادا یا استرالیا امکان دریافت اقامت دائم برای اعضای خانواده را از طریق اسپانسرشیپ خانوادگی فراهم می‌کنند. هر دو کشور با قوانین مشخص و شرایط مالی ویژه، به شهروندان و مقیمان دائم خود اجازه می‌دهند تا ترتیب زندگی دائمی همسر (یا شریک زندگی)، فرزندان و سایر اعضای خانواده در این کشورها را بدهند.

کانادا

برنامه اسپانسرشیپ خانوادگی کانادا به شهروندان و مقیمان دائم این کشور اجازه می‌دهد تا اعضای خانواده خود را برای دریافت اقامت دائم حمایت کنند. افراد واجد شرایط برای اسپانسرشیپ عبارت‌اند از:

همسر یا شریک زندگی: شهروندان یا مقیمان دائم کانادا می‌توانند همسر یا شریک زندگی خود را اسپانسر کنند. این فرآیند معمولاً بین ۱۲ تا ۲۴ ماه زمان می‌برد.

فرزندان وابسته: فرزندان زیر ۲۲ سال که مجرد هستند یا فرزندان بالای ۲۲ سال که به دلیل شرایط جسمی یا ذهنی وابسته به والدین خود هستند، می‌توانند تحت حمایت قرار گیرند.

والدین و پدربزرگ و مادربزرگ: اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ و مادربزرگ از طریق برنامه‌ای به نام PGP انجام می‌شود که هر ساله ظرفیت محدودی دارد. متقاضیان باید فرم ابراز علاقه (Interest to Sponsor) را در زمان‌های مشخصی که دولت اعلام می‌کند، تکمیل کنند.

برای اسپانسر شدن، فرد باید حداقل ۱۸ سال سن داشته باشد، شهروند یا مقیم دائم کانادا باشد و توانایی مالی برای حمایت از عضو خانواده را اثبات کند. این توانایی مالی با توجه به تعداد اعضای خانواده و بر اساس جدول درآمدی که دولت کانادا تعیین کرده، سنجیده می‌شود.

استرالیا

استرالیا نیز برنامه‌های متنوعی برای اسپانسرشیپ خانوادگی دارد که به شهروندان و مقیمان دائم این کشور اجازه می‌دهد اعضای خانواده خود را برای دریافت اقامت دائم حمایت کنند. برخی از ویزاهای مرتبط عبارت‌اند از:

ویزای همسر (ساب‌کلاس ۸۰۱ و ۸۲۰): این ویزا به همسر یا شریک زندگی شهروند یا مقیم دائم استرالیا اجازه می‌دهد تا به‌صورت دائم در استرالیا زندگی کند. فرآیند دریافت این ویزا معمولاً در دو مرحله انجام می‌شود: ابتدا ویزای موقت (ساب‌کلاس ۸۲۰) و سپس ویزای دائم (ساب‌کلاس ۸۰۱).

ویزای فرزند (ساب‌کلاس ۱۰۱ و ۱۰۲): این ویزا برای فرزندان بیولوژیکی، فرزندخوانده یا خویشاوند یتیم زیر ۱۸ سال صادر می‌شود که والدین آن‌ها شهروند یا مقیم دائم استرالیا هستند.

ویزای والدین (ساب‌کلاس ۱۰۳ و ۱۴۳): این ویزا به والدین شهروندان یا مقیمان دائم استرالیا اجازه می‌دهد تا به‌صورت دائم در استرالیا زندگی کنند. ویزای ساب‌کلاس ۱۰۳ دارای زمان انتظار طولانی است، در حالی که ویزای ساب‌کلاس ۱۴۳ (Contributory Parent) با پرداخت هزینه بیشتر، زمان پردازش کوتاه‌تری دارد.

برای اسپانسر شدن در استرالیا، فرد باید حداقل ۱۸ سال سن داشته باشد، شهروند یا مقیم دائم استرالیا باشد و توانایی مالی برای حمایت از عضو خانواده را اثبات کند. همچنین، در برخی موارد، اسپانسر باید تعهد مالی (Assurance of Support) ارائه دهد که نشان‌دهنده توانایی مالی برای حمایت از عضو خانواده در مدت زمان مشخصی است.

در استرالیا، شما تنها نیاز دارید که برای مدت سه سال مقیم دائم باشید تا بتوانید از اعضای خانواده برای مهاجرت حمایت کنید. این بدان معناست که می‌توانید بدون هیچ ارتباطی با کانادا به استرالیا بیایید و همچنان قادر به حمایت از اعضای خانواده‌تان برای مهاجرت باشید.

بیشتر بخوانید:پیدا شدن اسکناس‌های تقلبی 50 دلاری در داروین (پایتخت قلمرو شمالی)

مقایسه سیستم امتیازدهی استرالیا یا کانادا

کشورهای استرالیا یا کانادا هر دو از سیستم‌های امتیازدهی برای ارزیابی مهاجران بالقوه استفاده می‌کنند که به عواملی مانند سن، تحصیلات، تجربه کاری و مهارت‌های زبانی توجه دارند. در ادامه به بررسی جزئیات این سیستم‌ها و الزامات زبان انگلیسی برای هر دو کشور می‌پردازیم.

کانادا: سیستم رتبه‌بندی جامع (CRS)

سیستم اکسپرس انتری کانادا از سیستم رتبه‌بندی جامع (CRS) برای رتبه‌بندی متقاضیان مهاجرت استفاده می‌کند. متقاضیان بر اساس عوامل اصلی انسانی، قابلیت انتقال مهارت و عواملی مانند نامزدی استانی ارزیابی می‌شوند.

عوامل مؤثر بر امتیازها

سن: حداکثر امتیاز به متقاضیان بین 20 تا 29 سال تعلق می‌گیرد و با افزایش سن، امتیازها کاهش می‌یابد.

تحصیلات: سطوح تحصیلی بالاتر امتیاز بیشتری را به همراه دارد و مدارک تحصیلی کانادایی نیز امتیاز اضافه به متقاضی می‌دهد.

تجربه کاری: هم تجربه کاری کانادایی و هم تجربه کاری بین‌المللی مد نظر قرار می‌گیرد و با افزایش تجربه، امتیازها بیشتر می‌شود.

مهارت‌های زبانی: تسلط به زبان انگلیسی و/یا فرانسوی بسیار مهم است و سطوح بالاتر در معیار زبان کانادایی (CLB) امتیاز بیشتری را به همراه دارد.

استثنائات: برخی از برنامه‌های نامزدی استانی ممکن است معیارهای متفاوتی داشته باشند که به متقاضیان با امتیازهای کمتر CRS امکان دریافت دعوتنامه می‌دهد.

معیار	حداکثر امتیاز
شرایط ارزیابی متقاضی اصلی
سن	۱۱۰
تحصیلات	۱۵۰
مهارت زبان اول	۱۳۶
مهارت زبان دوم	۲۴
تجربه کاری در کانادا	۸۰
شرایط ارزیابی همسر (در صورت وجود)
تحصیلات همسر	۱۰
مهارت زبان همسر	۲۰
تجربه کاری همسر در کانادا	۱۰
قابلیت انتقال مهارت‌ها
ترکیب تحصیلات و مهارت زبان	۵۰
ترکیب تحصیلات و تجربه کاری در کانادا	۵۰
ترکیب تجربه کاری خارجی و مهارت زبان	۵۰
ترکیب تجربه کاری خارجی و تجربه کاری در کانادا	۵۰
گواهی صلاحیت در مشاغل فنی و مهارت زبان	۵۰
عوامل اضافی
نامزدی استانی	۶۰۰
پیشنهاد شغلی معتبر	۵۰ یا ۲۰۰
تحصیلات در کانادا	۳۰

استرالیا: سیستم امتیازدهی مهاجرت مهارتی (GSM)

برنامه مهاجرت مهارتی عمومی (GSM) استرالیا متقاضیان را بر اساس یک سیستم امتیازدهی ارزیابی می‌کند که نیازمند حداقل امتیاز (معمولاً 65) برای واجد شرایط بودن است.

عوامل مؤثر بر امتیازها:

سن: متقاضیان بین 25 تا 32 سال بالاترین امتیاز را دریافت می‌کنند و با افزایش سن، امتیازها کاهش می‌یابد.

تحصیلات: مدارک تحصیلی معتبر، به ویژه آن‌هایی که در استرالیا اخذ شده‌اند، امتیاز بیشتری را به همراه دارند.

تجربه کاری: امتیاز برای تجربه کاری مهارتی در داخل و خارج از استرالیا اعطا می‌شود و با افزایش تجربه، امتیازها افزایش می‌یابد.

مهارت‌های زبانی: تسلط به زبان انگلیسی ارزیابی می‌شود و مهارت‌های زبانی بالاتر امتیاز بیشتری را فراهم می‌کند.

استثنائات: نامزدی ایالتی یا قلمرویی می‌تواند امتیازات اضافه‌ای به متقاضیان ارائه دهد و برخی از شغل‌ها ممکن است شرایط خاصی داشته باشند.

معیار	حداکثر امتیاز
سن	۳۰
تحصیلات	۲۰
مهارت زبان انگلیسی	۲۰
تجربه کاری مرتبط در خارج از استرالیا	۱۵
تجربه کاری مرتبط در استرالیا	۲۰
تحصیلات همسر (در صورت وجود)	۱۰
مهارت زبان همسر	۵
تجربه کاری همسر در استرالیا	۵
تحصیل در استرالیا	۵
تحصیل در مناطق کم‌جمعیت استرالیا	۵
مهارت‌های همسر	۱۰
اسپانسرشیپ ایالتی یا منطقه‌ای	۵ یا ۱۰

الزامات زبان انگلیسی برای مهاجرت به استرالیا یا کانادا

برای مهاجرت به استرالیا و کانادا، هر دو کشور شرایطی برای ارزیابی دانش زبانی متقاضیان دارند که به آنها در مقاطع مختلف مهاجرت کمک می‌کند. جدول نیازهای زبانی شامل سطوح زبانی مختلفی می‌شود که توسط آزمون‌های استانداردی همچون IELTS، TOEFL، و PTE ارزیابی می‌شوند.

استرالیا

در برنامه‌های مهاجرت به استرالیا، بسته به نوع ویزا، سطح زبان متفاوتی مورد نیاز است.

1. ویزای مهارتی (مانند ویزاهای 189، 190 و 491)
   • حداقل سطح زبان مورد نیاز: Functional English
   • آزمون‌های معتبر: IELTS (5.0 در هر بخش)، TOEFL iBT، PTE
   • امتیاز زبان: اگر سطح زبان به proficient یا superior برسد، امتیاز بالاتری در سیستم امتیازبندی استرالیا کسب می‌شود.
2. ویزای تحصیلی
   • حداقل سطح زبان: بسته به دانشگاه و رشته تحصیلی، معمولاً حداقل IELTS 6.0 یا معادل آن.
   • آزمون‌های معتبر: IELTS Academic، TOEFL iBT، PTE Academic
3. ویزای والدین و خویشاوندان
   • نیاز به زبان انگلیسی در سطح پایه ندارد، اما Functional English برای برخی از ویزاها توصیه می‌شود.
4. ویزای سرمایه‌گذاری و تجاری
   • حداقل سطح زبان: Functional English
   • برخی برنامه‌ها ممکن است سطح بالاتری نیاز داشته باشند.

کانادا

در کانادا، برنامه‌های مهاجرتی به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: اکسپرس اینتری، برنامه‌های استانی و برنامه‌های خویشاوندی.

1. برنامه اکسپرس انتری (مثل FSW، FST، CEC)
   • حداقل سطح زبان مورد نیاز: برای FSW حداقل CLB 7 (معادل IELTS 6.0 در هر بخش)، برای CEC حداقل CLB 5-7 بسته به نوع کار.
   • آزمون‌های معتبر: IELTS General، CELPIP General، TEF Canada (برای فرانسه)
2. برنامه‌های استانی (PNP)
   • حداقل سطح زبان مورد نیاز: بسته به استان و برنامه، سطح CLB مورد نیاز متفاوت است و معمولاً بین CLB 4 تا CLB 7 است.
3. ویزای خویشاوندی و همسر
   • معمولاً نیاز به ارائه مدرک زبان نیست مگر در برخی شرایط خاص که متقاضی نیاز به اثبات زبان داشته باشد.
4. ویزای تحصیلی
   • بسته به دانشگاه، نمره زبان متفاوتی نیاز است، به طور کلی برای مقاطع کارشناسی IELTS 6.5 و برای مقاطع بالاتر از کارشناسی، حداقل IELTS 7.0 نیاز است.

بیشتر بخوانید:مزایای اخذ ویزاهای مهارتی استرالیا از نگاه هوش مصنوعی

بررسی‌های سلامت و سوابق شخصیتی

هر دو کشور استرالیا یا کانادا از متقاضیان مهاجرت می‌خواهند تا استانداردهای سلامت و سوابق شخصیتی خاصی را رعایت کنند تا امنیت عمومی تضمین شود و فشارهای احتمالی بر خدمات اجتماعی کاهش یابد. این موارد برای اطمینان از اینکه افراد از نظر بهداشتی و شخصیتی مشکلی نداشته باشند و جامعه میزبان دچار آسیب یا ضرری نشود، در نظر گرفته شده اند.

	کانادا	استرالیا
معاینات پزشکی	متقاضیان باید توسط پزشکان معتمد معاینه شوند تا اطمینان حاصل شود که خطری برای سلامت عمومی ایجاد نمی‌کنند و درخواست‌های زیادی برای خدمات درمانی ندارند.	متقاضیان باید شرایط سلامتی لازم را داشته باشند که ممکن است شامل معاینات پزشکی و عکس‌برداری از قفسه سینه برای اطمینان از عدم وجود بیماری‌های خطرناک برای بهداشت عمومی باشد.
بررسی شخصیت	گواهی پلیس از تمام کشورهایی که متقاضی از سن ۱۸ سالگی به مدت بیش از شش ماه در آن‌ها زندگی کرده است، مورد نیاز است تا حسن شهرت متقاضی نشان داده شود.	متقاضیان باید گواهی پلیس ارائه دهند و ممکن است بر اساس الزامات شخصیتی مندرج در بخش ۵۰۱ قانون مهاجرت ۱۹۵۸ ارزیابی شوند.
استثنائات	برخی متقاضیان کم‌ریسک یا افرادی که برای ویزای موقت درخواست می‌کنند، ممکن است الزامات متفاوتی داشته باشند.	برخی زیرشاخه‌های ویزا به ویژه برای متقاضیان بشر‌دوستانه ممکن است الزامات سلامتی یا شخصیتی تعدیل شده‌ای داشته باشند.

 

شرایط مالی

متقاضیان مهاجرت به استرالیا یا کانادا باید نشان دهند که از نظر مالی در وضعیت پایداری قرار دارند و می‌توانند پس از ورود به این کشورها از خود و هر فرد وابسته‌ای که همراه دارند، پشتیبانی کنند. این موضوع به منظور کاهش فشار بر نظام رفاهی و تضمین امنیت اقتصادی افراد در زمان اقامت در کشور مقصد در نظر گرفته شده است.

برنامه نیروی کار ماهر فدرال کانادا برای هر متقاضی بزرگسال مبلغی معادل ۱۳۶۵ دلار کانادا و برای هر کودک ۲۳۰ دلار کانادا هزینه دریافت می‌کند. با این حال، متقاضیان برنامه‌های اکسپرس انتری باید از هزینه‌های مختلف دیگری که ممکن است در فرآیند مهاجرت با آن‌ها مواجه شوند، آگاه باشند.

برنامه مهارت‌های مستقل استرالیا برای متقاضی اصلی ۳۸۰۰ دلار کانادا هزینه دارد و برای همسر یا شریک زندگی ۲۳۳۰ دلار کانادا و برای هر کودک ۹۶۰ دلار کانادا اضافه می‌شود. مشابه مهاجرت به کانادا، متقاضیان مهاجرت به استرالیا نیز باید انتظار هزینه‌های دیگری مانند هزینه‌های مربوط به مدارک، پست و غیره را داشته باشند.

	کانادا	استرالیا
اثبات تمکن مالی	متقاضیان تحت برنامه نیروی کار ماهر فدرال و برنامه تجارت ماهر فدرال باید تمکن مالی کافی برای استقرار نشان دهند که مقدار آن بسته به تعداد اعضای خانواده متفاوت است.	اگرچه همیشه مشخص نیست، متقاضیان، به ویژه دانشجویان، ممکن است نیاز داشته باشند که دسترسی به منابع مالی کافی برای پوشش هزینه‌های زندگی، شهریه و سفر را نشان دهند.
استثنائات	متقاضیانی که پیشنهاد شغلی معتبر دارند یا کسانی که تحت برنامه تجربه کانادایی درخواست می‌کنند، از این نیاز معاف هستند.	برخی از ویزاهای مهاجرتی مهارتی ممکن است به اثبات صریح تمکن مالی نیازی نداشته باشند، اما متقاضیان باید آمادگی پشتیبانی مالی از خود را داشته باشند.

بیشتر بخوانید:نحوه امتیازبندی ویزاهای مهارتی استرالیا

فرصت‌های شغلی و بازار کار در کانادا و استرالیا

زمانی که به مهاجرت به استرالیا یا کانادا فکر می‌کنید، درک چشم‌انداز بازار کار و فرصت‌های شغلی از اهمیت زیادی برخوردار است. در ادامه به یک بررسی کلی از مشاغل مورد نیاز، حقوق و مزایای کاری و حمایت‌های شغلی برای مهاجران در هر دو کشور می‌پردازیم:

مشاغل مورد نیاز در کانادا یا استرالیا

در مقایسه مهاجرت به استرالیا و کانادا، هر دو کشور به عنوان اقتصادهای قدرتمند جهان فرصت‌های شغلی و رشد اقتصادی مناسبی را ارائه می‌دهند. کانادا با تولید ناخالص داخلی (GDP) ۱.۷ تریلیون دلار، دهمین اقتصاد قوی دنیا است و در زمینه مشاغل فناوری تقاضای بالایی دارد. این امر باعث شده که استان‌های انتاریو و بریتیش کلمبیا طرح‌های ویژه‌ای برای جذب نیروی کار خارجی ماهر در حوزه فناوری ایجاد کنند.

از سوی دیگر، استرالیا نیز طی دهه گذشته با عملکرد اقتصادی قوی و رشد پایدار، از مزایایی چون نرخ پایین بیکاری، تورم و بهره برخوردار بوده است. استرالیا با اقتصادی باز و رقابتی، بخش خصوصی پویایی دارد و به نیروی کار ماهر ارزش زیادی می‌دهد. بنابراین، انتخاب بین استرالیا یا کانادا به اولویت‌های شغلی و شرایط مهاجرتی فرد بستگی دارد، و هر دو کشور مسیرهای جذابی برای مهاجرت فراهم کرده‌اند. پیشتر در مقاله لیست مشاغل دارندگان ویزای 491، عناوین شغلی واجد شرایط فعالیت در استرالیا را توضیح داده‌ایم.

بخش	کانادا	استرالیا
بهداشت و درمان	پرستاران، پزشکان و تکنسین‌های پزشکی به دلیل ا